خونین شهر تا خرمشهر
بنام حضرت دوست
روز وصلی بود آن روز و هزاران یاد باد !
یاد باد آن روزگاران یاد باد !
آری ، آن روزها ، روز وصل ، روز رسیدن به شهر ستمدیده و بیگناه خرمشهر و روز پایانی جدا ماندن از یار بود . این کار سترگ با جانفشانی ها و به دور از نام طلبی و دنیا دوستی ، با دادن خون و نثار جان مقدور شد . که شهیدان خوزستان و شهیدان ایران این کار را به ثمر رساندند .
آری ، بر شهیدان به خون غلتان خوزستان درود ! بر شهیدان به خون غلتان ایران ، هم ، بس درود !
آن ها که رفتند کاری حسینی کردند و آنها که ماندند ، چکار کردند ؟!